Düşündüm de, Bir Of Çektim, Dinledim Kendimi

İnsanlar bazen sakinliğe, yalnız kalmaya ihtiyaç duyarlar. Böylesi zamanlarda geçmiş zamanlarda yapılanlarla baş başa kalarak sakinleşmeye çalışırlar.

Sakin kalma hissi, vücudunu dinlemeye dönüşürse vay halimize hastalığa dönüşebilir. Tıbbi olarak (Hipokondriyazis) hastalık hastalığı da denebilir. Bu hastalık, kişinin bedeninde hiçbir hastalık olmadığı halde kendisini devamlı olarak hasta hissetmesi ya da bunun için kaygılanması durumudur. Hastalığın kaynağı genellikle hastanın günlük yaşamında karşılaştığı problemlere bağlı olarak görülmektedir. Hayatında çeşitli zorlukları yaşayan bu kişiler, içinde bulunduğu stres durumunu çoğu zaman farkında olmadan kendi bedenlerine aktarırlar. Bu da ortada bir hastalık olmamasına rağmen kişinin kendini hasta gibi hissetmesine neden olur. 

İnsanlar yaşanmışlıklarıyla zaman zaman çeşitli korkular yaşar. Korkularımız nedeniyle konforlu dünyamızdan taviz vermemeliyiz.

İşte böyle karmakarışık düşüncelerle cebelleşirken yazdığım bir şiirimi daha sizlerle paylaşmak istedim.

Düşündüm de, Bir Of Çektim, Dinledim Kendimi

Yaşanmışlıklarımla, zaman çarkına girdim.

Yorgunluğumu, gözlerimin önüne serdim.

Anılarıma, acılarımdan bir dem verdim.

Düşündüm de, bir of çektim, dinledim kendimi

Dünleri hayallerken, yaşlar aktı gözümden,

Giden dostlarımla parçalar koptu, özümden,

Dertlerle boğuşurken, bi haberdim çözümden,

Düşündüm de, bir of çektim, dinledim kendimi

Ömür törpüsünden kanlar ağlayarak geçtim,

Masum hallerime inat, direnmeyi seçtim,

Zay oldu emeklerim deyip, içimi çektim,

 Düşündüm de, bir of çektim, dinledim kendimi

Olmuşlar, tanımlanmış acıların dibiydi,

Olgu, cefanın sefaya diyeti gibiydi,

Olacak,  yaşanmış deneyimlere tabiydi,

Düşündüm de, bir of çektim, dinledim kendimi

Saygılarımla…